

محلول تزریقی
Tobramycin Normon 100 mg/2 ml
کشور تولید کننده: اسپانیا
نام شرکت: نورمون
برند: توبرامایسین نورمون (Tobramycin Normon)
توبرامایسین یک داروی آنتی بیوتیکی است (برای مبارزه با عفونت های ناشی از باکتری استفاده می شود).
توبرامایسین نورمون برای درمان موارد زیر استفاده می شود:
آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که برای درمان عفونت های میکروبی مصرف می شوند و برای درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفلونزا نباید مصرف شوند.
بنابراین مصرف آنتی بیوتیک ها در دوره درمان تعیین شده توسط پزشک طبق دوز و فاصله زمانی مشخص بسیار مهم است.
از نگهداری این دارو یا مصرف مجدد آن خودداری نمایید. پس از اتمام دوره درمان مقدار باقیمانده آن را جهت امحاء مناسب به داروخانه برگردانید.
توبرامایسین هرگز نباید به صورت داخل نخاعی (در ستون فقرات) تزریق شود.
قبل از مصرف توبرامایسین در صورت ابتلاء به موارد ذیل به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید:
همچنین اگر قرار است این دارو به نوزادان کمتر از 6 هفته داده شود، یا اگر تزریق خون زیادی دریافت کرده اید یا به فیبروز کیستیک مبتلا هستید، مراقبت های ویژه ای لازم است.
اگر داروهای دیگری مصرف می کنید مراقبت های ویژه ای لازم است زیرا برخی از آنها می توانند با توبرامایسین تداخل داشته باشند، به عنوان مثال:
اگر داروی دیگری مصرف می کنید، اخیراً مصرف کرده اید یا ممکن است مصرف کنید، به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید.
در صورتی که باردار هستید، یا در دوران شیردهی هستید. فکر می کنید ممکن است باردار باشید یا قصد باردار شدن دارید، قبل از مصرف این دارو به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
در صورتی که این دارو در دوران بارداری استفاده شود ممکن است خطر نقایص مادرزادی وجود داشته باشد. برخی از کودکانی که مادرانشان داروی مشابه (استرپتومایسین) مصرف کردهاند، ناشنوا به دنیا آمدهاند. این دارو تنها در صورتی استفاده می شود که مزایای بالقوه آن به وضوح بیشتر از خطرات مصرف دارو باشد.
مصرف این دارو ممکن است عوارضی از قبیل احساس سرگیجه یا خواب آلودگی ایجاد کند. بعضی از این عوارض می تواند بر روی تمرکز و سرعت واکنش شما تأثیر گذارد. در صورت بروز این عوارض از رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
توبرامایسین نورمون ممکن است موجب واکنش های آلرژیک شدید و برونکواسپاسم(احساس ناگهانی پریشانی) شود چون حاوی سدیم متا بی سولفیت (E-223) است.
این دارو حاوی کمتر از یک میلی مول( 23 میلی گرم) سدیم در هر دوز است و اساساً بدون سدیم محسوب می گردد.
این دارو از طریق تزریق (با استفاده از سرنگ) به داخل عضله یا ورید یا انفوزیون (قطره ای) در ورید تجویز می شود.
اگر به صورت انفوزیون داده شود، قبل از مصرف رقیق می شود. سپس در یک دوره 20 تا 60 دقیقه ای تزریق می شود.
دوز
پزشک شما دوز صحیح توبرامایسین را برای شما تعیین خواهد کرد و تعداد دفعات مصرف آن را مشخص خواهد کرد.
پزشک مناسب ترین دوز برای هر فرد را بر اساس سن، وزن، حالت عمومی، شدت عفونت و عملکرد کلیه تعیین خواهد کرد.
پزشک مناسب ترین دوز برای هر فرد را بر اساس وضعیت پزشکی، وزن، میزان جدی بودن عفونت، سن و عملکرد کلیه شما بستگی دارد. پزشک شما با استفاده از نمونه خون یا ادرار به شما می گوید که کلیه های شما چقدر خوب کار می کنند.
درمان به طور معمول 7 تا 10 روز طول می کشد. اگر توبرامایسین را بیش از 10 روز مصرف کنید یا بیش از دوز توصیه شده مصرف کنید، ممکن است عوارض جانبی شدیدتری را تجربه کنید. این عوارض شامل مشکلات تنفسی خطرناک است که در صورت ننوشیدن مایعات کافی، عملکرد ضعیف کلیه یا مصرف داروهای دیگری که می تواند بر شنوایی شما تأثیر بگذارد، ممکن است رخ دهد.
برای اطمینان از دریافت دوز صحیح، پزشک شما ممکن است آزمایش نمونه گیری خون را به صورت منظم توصیه نماید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و یا بلع تصادفی با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید و یا هر چه سریعتر به نزدیکترین بیمارستان مراجعه نمایید و داروی مصرف شده و مقدار آن را مشخص کنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو یا واکنش های سمی، درمان علامتی صورت گیرد.
در صورت اختلال عملکرد کلیوی همودیالیز یا دیالیز صفاقی به حذف آمینو گلیکوزیدها از خون کمک می کند ولی در مورد بیماران با عملکرد کلیوی نرمال اینطور نیست. عملکرد کلیوی و تنفسی باید تحت کنترل باشد. زمانی که دو یا چند آمینو گلیکوزید همزمان تجویز می شوند ممکن است موجب بلاک نوروماسکولار شوند، که باعث ضعف عضله و دپرسیون تنفسی طولانی یا فلج می گردد که برای کمک به رفع بلاک می توان از آنتی کولین استرازها یا املاح کلسیم استفاده نمود. ممکن است نیاز به تنفس دستگاهی نیز باشد.
از دو برابر کردن دوز دارو برای جبران دوز فراموش شده جدا خودداری نمایید. در صورت هر گونه سوال در مورد این دارو با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.
توبرامایسین نورمون مانند سایر داروها ممکن است باعث بروز عوارض جانبی در بعضی بیماران شود.
در صورت بروز هر یک از موارد زیر رخ ، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید:
اینها عوارض جانبی جدی هستند. ممکن است نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشید.
در صورتی که هر یک از موارد زیر رخ داد، در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید:
توبرامایسین ممکن است باعث آسیب کلیه شود (این آسیب ممکن است از نارسایی خفیف کلیوی تا نارسایی حاد کلیه متغیر باشد). پزشک شما ممکن است برای نظارت بر این موضوع نمونه خون بگیرد.
توبرامایسین ممکن است منجر به تغییراتی در سلول های خونی شما شود. پزشک ممکن است برای بررسی تعداد سلولها و سطح الکترولیتها در خون شما نمونههای خون بگیرد که ممکن است کم شود.
پزشک شما ممکن است مشکلات شنوایی را نیز بررسی کند. از دست دادن شنوایی معمولاً غیر قابل برگشت است.
برخی از بیمارانی که توبرامایسین به چشم شان تزریق شده است، مشکلات جدی بینایی را تجربه کرده اند. لذا استفاده از این دارو توصیه نمی شود.
در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی احتمالی، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. این شامل هر گونه عوارض جانبی احتمالی است که در این بروشور ذکر نشده است.
دارو را دور از دسترس و دید کودکان نگهداری نمایید.
دارو را در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.
محلول ممکن است گاهی به صورت زرد کمرنگ باشد که در این صورت تغییری در قدرت دارو ایجاد نمی کند.
از مصرف داروی تاریخ انقضاء گذشته خودداری نمایید. تاریخ انقضاء مندرج مربوط به روز آخر ماه ذکر شده می باشد.
از دور ریختن یا رها کردن دارو در فاضلاب شهری یا خانگی خودداری نمایید. در این زمینه می توانید از داروساز خود راهنمایی بگیرید . این امر به حفظ محیط زیست کمک خواهد نمود.
توبرامایسین نورمون 100 میلی گرم در 2 میلی¬لیتر یک محلول بی رنگ یا مایل به زرد، شفاف و زلال می باشد. هر جعبه حاوی یک ویال شیشه ای 2 میلی لیتری می باشد.
نمایندگی در ایران : شرکت تچرا دارو- تهران
تجویز وریدی: با سدیم کلراید 0/9 % یا دکستروز 5 % رقیق شود. مقدار نرمال محلول 50 تا 100 میلی لیتر برای دوز بزرگسالان است. در دوز کودکان حجم محلول باید کمتر از بزرگسالان باشد. به طور معمول محلول رقیق شده در طول زمان 20 الی 60 دقیقه تجویز می گردد. تجویز در زمان های کمتر از 20 دقیقه پیشنهاد نمی گردد تا مقدار دارو در سرم بیشتر از 10 میکروگرم در میلی لیتر نشود.
مخلوط همزمان آنتی بیوتیک های بتا-لاکتام و آمینوگلویکوزیدها ممکن است باعث غیر فعالی متقابل شود. توبرامایسین با آمفوتریسین B، سدیم سفالوتین، سدیم نیتروفورانتوئین، سدیم سولفادیازین و تتراسیکلین ها ناسازگار می باشد. همچنین در صورتی که هر داروی دیگری به محلول اضافه گردد ناسازگاری ها باید چک شوند. استفاده از محلول ها برای انفوزیون وریدی تحت شرایط آسپتیک معمول انجام گیرد.