راهنمایی های عمومی:
- قبل از مصرف دارو، برگه راهنما را به دقت مطالعه نمایید و آن را نگهداری نمایید، چون ممکن است نیاز به مطالعه مجدد آن داشته باشید.
- در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، از پزشک یا پرستار خود سوال نمایید.
- این دارو فقط برای بیماری فعلی شما تجویز گردیده است، لذا از توصیه آن به دیگران و یا مصرف در موارد مشابه، جداً خودداری نمایید.
- در صورت بروز عوارض جانبی، حتی عوارضی که در این برگه راهنما ذکر نگردیده است، با پزشک یا پرستار خود مشورت نمایید.
موارد مصرف
اپلرنون متعلق به گروهی از داروها هستند که به عنوان داروهای مسدود کننده انتخابی آلدوسترون شناخته می شود. این عوامل مسدود کننده از عملکرد آلدوسترون جلوگیری می کنند، ماده ای که در بدن تولید می شود و فشار خون و عملکرد قلب شما را کنترل می کند. سطوح بالای آلدوسترون می تواند باعث تغییراتی در بدن شما شود که منجر به نارسایی قلبی می شود.
اپلرنون برای درمان نارسایی قلبی برای جلوگیری از بدتر شدن و کاهش بستری شدن در بیمارستان در موارد زیر مصرف می شود:
- اخیراً دچار حمله قلبی شده اید، همراه با داروهای دیگری که برای درمان نارسایی قلبی شما مصرف می شود، یا
- علیرغم درمانی که تاکنون دریافت کرده اید، علائم پایدار و خفیف داشته باشید.
موارد منع مصرف:
از مصرف اپلرنون خودداری کنید اگر :
- اگر به اپلرنون یا هر یک از ترکیبات دیگر این دارو حساسیت دارید .
- در صورت داشتن سطوح بالای پتاسیم در خون (هیپرکالمی).
- اگر گروههایی از داروهایی مصرف میکنید که به شما در دفع مایعات بیش از حد بدن (دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم) یا «قرصهای نمک» (مکملهای پتاسیم) کمک میکنند.
- اگر بیماری کلیوی شدید دارید.
- اگر بیماری شدید کبدی دارید.
- اگر از داروهایی استفاده می کنید که برای درمان عفونت قارچی استفاده می شود (کتوکونازول یا ایتراکونازول).
- اگر از داروهای ضد ویروسی برای درمان HIV (نلفیناویر یا ریتوناویر) استفاده می کنید.
- اگر آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای درمان عفونت های باکتریایی (کلاریترومایسین یا تلیترومایسین) مصرف می کنید.
- اگر از نفازودون استفاده می کنید که برای درمان افسردگی استفاده می شود.
- اگر از داروهایی استفاده می کنید که برای درمان برخی بیماری های قلبی یا فشار خون بالا (به اصطلاح مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و مسدود کننده گیرنده آنژیوتانسین (ARB) استفاده می شوند.
هشدارها و اقدامات احتیاطی:
قبل از مصرف اپلرنون با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
- اگر به بیماری کلیوی یا کبدی مبتلا هستید (به بخش موارد منع مصرف" مراجعه کنید.
- اگر لیتیوم مصرف می کنید (معمولاً برای اختلال افسردگی شیدایی که اختلال دوقطبی نیز نامیده می شود) تجویز می شود.
- اگر تاکرولیموس یا سیکلوسپورین مصرف می کنید (برای درمان بیماری های پوستی مانند پسوریازیس یا اگزما و برای جلوگیری از رد پس از پیوند اعضا استفاده می شود).
کودکان و نوجوانان:
ایمنی و اثربخشی اپلرنون در کودکان و نوجوانان ثابت نشده است.
تداخلات دارویی:
اگر داروی دیگری مصرف می کنید، اخیراً مصرف کرده اید یا ممکن است مصرف کنید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
شما نباید اپلرنون را با داروهای زیر مصرف کنید (به قسمت موارد منع مصرف مراجعه کنید):
- ایتراکونازول یا کتوکونازول (که برای درمان عفونت های قارچی استفاده می شود)، ریتوناویر، نلفیناویر (داروی ضد ویروسی برای درمان HIV)، کلاریترومایسین، تلیترومایسین (مورد استفاده در درمان عفونت های باکتریایی) یا نفازودون (برای درمان افسردگی استفاده می شود) زیرا این داروها تجزیه اپلرنون را کاهش می دهند و در نتیجه اثر آن را بر بدن طولانی می کنند.
- دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم (داروهایی که به دفع مایعات اضافی بدن کمک می کنند) و مکمل های پتاسیم (قرص های نمک) زیرا این داروها خطر افزایش سطح پتاسیم در خون را افزایش می دهند.
- مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین (ARB) با هم (که برای درمان فشار خون بالا، بیماریهای قلبی یا بیماریهای کلیوی خاص استفاده میشوند) زیرا این داروها ممکن است خطر سطوح بالای پتاسیم را در خون افزایش دهند.
لطفاً در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
- لیتیوم (معمولاً برای اختلال افسردگی شیدایی که اختلال دوقطبی نیز نامیده می شود) تجویز می شود. نشان داده شده است که استفاده از لیتیوم همراه با دیورتیک ها و مهارکننده های ACE (که برای درمان فشار خون بالا و بیماری های قلبی استفاده می شود) باعث افزایش بیش از حد سطح لیتیوم در خون می شود که ممکن است باعث عوارض جانبی شود: از دست دادن اشتها. اختلال بینایی؛ خستگی؛ ضعف عضلانی؛ انقباضات عضلانی
- سیکلوسپورین یا تاکرولیموس (برای درمان بیماری های پوستی مانند پسوریازیس یا اگزما و برای جلوگیری از رد عضو پس از پیوند اعضا استفاده می شود). این داروها می توانند باعث مشکلات کلیوی شوند و بنابراین خطر افزایش سطح پتاسیم در خون شما را افزایش می دهند.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs مسکن های خاصی مانند ایبوپروفن که برای تسکین درد، گرفتگی و التهاب استفاده می شود). این داروها ممکن است منجر به مشکلات کلیوی شوند و در نتیجه ریسک افزایش سطح پتاسیم در خون شما را افزایش دهند.
- تری متوپریم (برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود) ممکن است خطر سطوح بالای پتاسیم در خون شما را افزایش دهد.
- مسدود کننده های آلفا 1، مانند پرازوسین یا آلفوزوسین (که برای درمان فشار خون بالا و بیماری های خاص پروستات استفاده می شود) ممکن است منجر به کاهش فشار خون و سرگیجه در هنگام ایستادن شود.
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین یا آموکساپین (برای درمان افسردگی)، داروهای ضد روان پریشی (همچنین به عنوان داروهای اعصاب شناخته می شوند) مانند کلرپرومازین یا هالوپریدول (برای درمان اختلالات روانپزشکی)، آمیفوستین (مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان) و باکلوفن (برای درمان عضله استفاده می شود). اسپاسم). این داروها ممکن است منجر به کاهش فشار خون و سرگیجه در هنگام ایستادن شوند.
- گلوکوکورتیکوئیدها، مانند هیدروکورتیزون یا پردنیزون (که برای درمان التهاب و برخی بیماری های پوستی استفاده می شود) و تتراکوزاکتید (عمدتاً برای تشخیص و درمان اختلالات گورتکس آدرنال استفاده می شود) ممکن است اثر کاهش دهنده فشار خون اپلرنون را کاهش دهند.
- دیگوکسین (در درمان بیماری های قلبی استفاده می شود). سطوح خونی دیگوکسین ممکن است در صورت مصرف همزمان با اپلرنون افزایش یابد.
- وارفارین (داروی ضد انعقاد): در مصرف وارفارین احتیاط لازم است زیرا سطوح بالای وارفارین در خون ممکن است باعث تغییر در اثر اپلرنون بر بدن شود.
- اریترومایسین (برای درمان عفونت های باکتریایی)، ساکویناویر (داروهای ضد ویروسی برای درمان HIV)، فلوکونازول (مورد استفاده در درمان عفونت های قارچی)، آمیودارون، دیلتیازم و وراپامیل (برای درمان مشکلات قلبی و فشار خون بالا) تجزیه اپلرنون را کاهش می دهند. در نتیجه اثر اپلرنون بر بدن طولانی تر می شود.
- علف چای Hypericum perforatum یا St John's Wort (محصول دارویی گیاهی)، ریفامپیسین (برای درمان عفونت های باکتریایی)، کاربامازپین، فنی توئین و فنوباربیتال (از جمله برای درمان صرع استفاده می شود) ممکن است تجزیه اپلرنون را افزایش دهند و در نتیجه اثر آن کاهش یابد.
اپلرنون با غذا، نوشیدنی و الکل:
اپلرنون ممکن است با یا بدون غذا مصرف شود.
مصرف در دوران بارداری، شیردهی و باروری:
اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، فکر می کنید ممکن است باردار باشید یا قصد بچه دار شدن دارید، قبل از مصرف این دارو از پزشک یا داروساز خود راهنمایی بخواهید.
اثر اپلرنون در طول بارداری در انسان ارزیابی نشده است.
مشخص نیست که آیا اپلرنون در شیر مادر ترشح می شود یا خیر. در مورد قطع شیردهی یا قطع دارو باید با پزشکتان تصمیم بگیرید.
اثر مصرف دارو بر رانندگی و استفاده از ماشین آلات:
ممکن است پس از مصرف اپلرنون احساس سرگیجه کنید. اگر این اتفاق افتاد، از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید.
اپلرنون حاوی لاکتوز و سدیم است.
این دارو حاوی لاکتوز است. اگر پزشک به شما گفته است که نسبت به برخی قندها عدم تحمل دارید، قبل از مصرف این فرآورده دارویی با پزشک خود تماس بگیرید.
این دارو حاوی کمتر از 23 میلی گرم سدیم (1 میلی مول) در هر قرص است، به این معنی که اساساً "بدون سدیم" است.
مقادیر و نحوه مصرف:
همیشه این دارو را دقیقاً همانطور که پزشک برای شما تجویز کرده است مصرف کنید. اگر مطمئن نیستید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
قرص اپلرنون را می توان همراه با غذا یا با معده خالی مصرف کرد. قرص ها را به طور کامل با آب فراوان قورت دهید.
اپلرنون معمولاً همراه با سایر داروها برای نارسایی قلبی، مسدود کننده های بتا تجویز می شود. دوز معمول شروع یک قرص 25 میلی گرمی یک بار در روز است که بعد از حدود 4 هفته به 50 میلی گرم یک بار در روز افزایش می یابد (یک قرص 50 میلی گرم یا دو قرص 25 میلی گرم). حداکثر رژیم مصرفی دوز 50 میلی گرم در روز است.
سطح پتاسیم خون باید قبل از شروع درمان با اپلرنون ، در هفته اول و یک ماه پس از شروع درمان یا پس از تغییر دوز اندازه گیری شود. بسته به سطح پتاسیم خون، دوز ممکن است توسط پزشک تنظیم شود.
اگر بیماری کلیوی خفیف دارید، باید هر روز یک قرص 25 میلی گرمی مصرف کنید. و اگر بیماری کلیوی متوسط دارید، باید با یک قرص 25 میلی گرمی یک روز در میان شروع کنید. این دوزها ممکن است در صورت توصیه پزشک و با توجه به سطح پتاسیم خون شما تنظیم شوند.
در بیماران مبتلا به بیماری شدید کلیوی، اپلرنون توصیه نمی شود.
در بیماران مبتلا به بیماری کبدی خفیف تا متوسط، نیازی به تنظیم دوز اولیه نیست.
اگر مشکلات کبدی یا کلیوی دارید، ممکن است نیاز به آزمایش مکرر سطح پتاسیم خون خود داشته باشید (موارد منع مصرف) مراجعه کنید.
سالمندان: نیازی به تنظیم دوز اولیه نیست.
کودکان و نوجوانان:مصرف اپلرنون برای کودکان و نوجوانان توصیه نمی شود.
مصرف بیش از حد دارو:
در صورت مصرف بیش از حد مجاز اپلرنون، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. اگر داروی خود را بیش از حد مصرف کرده اید، محتمل ترین علائم فشار خون پایین (به صورت احساس سبکی در سر، سرگیجه، تاری دید، ضعف، از دست دادن حاد هوشیاری) یا هیپرکالمی، سطوح بالای پتاسیم در خون (که با گرفتگی عضلات، اسهال، حالت تهوع، سرگیجه یا سردرد بیان می شود).
فراموش کردن یک دوز مصرف دارو:
اگر تقریباً زمان قرص بعدی شما فرا رسیده است، از قرصی که از دست داده اید صرف نظر کنید و قرص بعدی خود را در موعد مقرر مصرف کنید.
در غیر این صورت به محض یادآوری قرص را مصرف کنید، مشروط بر اینکه بیش از 12 ساعت تا زمان مصرف قرص بعدی خود باقی مانده باشد. سپس به مصرف داروهای خود مانند حالت عادی برگردید.
برای جبران قرص فراموش شده دو دوز مصرف نکنید.
قطع مصرف دارو:
مهم است که مصرف اپلرنون را همانطور که تجویز شده است ادامه دهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که درمان خود را متوقف کنید.
اگر سؤال دیگری در مورد استفاده از این دارو دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
عوارض جانبی احتمالی:
مانند همه داروها، این دارو نیز می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه افراد دچار آن نمی شوند.
در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، مصرف دارو را قطع کرده و فورا به پزشک مراجعه کنید:
- تورم صورت، زبان یا گلو،
- مشکل در بلع،
- کهیر و مشکلات تنفسی
اینها علائم ادم آنژیونورتیک هستند.
سایر عوارض جانبی گزارش شده عبارتند از:
عوارض جانبی شایع (1 تا 10 نفر از هر 100 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد):
- حمله قلبی
- تغییرات در نتایج آزمایش خون: افزایش سطح پتاسیم (علائم شامل گرفتگی عضلات، اسهال، حالت تهوع، سرگیجه یا سردرد)
- سرگیجه،
- غش کردن،
- مقدار کلسترول بالا در خون شما،
- بی خوابی (مشکل در خوابیدن)
- سردرد،
- شکایات قلبی مانند ضربان قلب نامنظم و نارسایی قلبی،
- سرفه کردن
- یبوست
- فشار خون پایین
- اسهال
- حالت تهوع
- استفراغ
- عملکرد غیر طبیعی کلیه شما،
- کهیر،
- خارش،
- کمر درد،
- گرفتگی عضله،
- افزایش سطح اوره در خون،
- افزایش سطح کراتینین خون که ممکن است نشان دهنده مشکلات کلیوی باشد.
عوارض جانبی غیر شایع (1 تا 10 نفر از هر 1000 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد)
- عفونت،
- ائوزینوفیلی (افزایش گلبول های سفید خاص)،
- کم آبی بدن،
- افزایش مقدار تری گلیسیرید (چربی) در خون،
- سطح سدیم خون پایین،
- ضربان قلب سریع،
- التهاب کیسه صفرا،
- کاهش فشار خون که می تواند باعث سرگیجه در هنگام ایستادن شود.
- ترومبوز (لخته خون) در پا،
- گلو درد،
- نفخ شکم،
- تیروئید کم کار،
- افزایش گلوکز خون،
- کاهش حس لامسه،
- افزایش تعریق،
- درد اسکلتی عضلانی،
- احساس ناخوشی به طور کلی،
- التهاب کلیه،
- بزرگ شدن سینه ها در مردان
- تغییرات در برخی از نتایج آزمایش خون.
در صورت مصرف بیش از حد یا مصرف تصادفی، فوراً با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید یا با ذکر دارو و مقدار مصرف شده به نزدیکترین بیمارستان مراجعه کنید.
شرایط نگهداری:
این دارو را دور از دید و دسترس کودکان نگهداری کنید.
در دمای بالاتر از 25 درجه سانتی گراد نگهداری نشود.
این دارو را پس از تاریخ انقضا که بر روی بلیستر و جعبه آن درج شده است، استفاده نکنید. تاریخ انقضا به آخرین روز آن ماه اشاره دارد.
هیچ دارویی را در فاضلاب یا زباله های خانگی دور نریزید. از داروساز خود بپرسید که چگونه داروهایی را که دیگر استفاده نمی کنید دور بریزید. این اقدامات به حفاظت از محیط زیست کمک خواهد کرد.
محتویات جعبه و سایر اطلاعات:
ماده موثره آن اپلرنون است. هر قرص حاوی 25 میلی گرم یا 50 میلی گرم اپلرنون است.
مواد جانبی دیگر عبارتند از:
هسته قرص: میکروکریستالین سلولز، لاکتوز، کراسکارملوز سدیم، سدیم لوریل سولفات، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز، سیلیس کلوئیدی و استئارات منیزیم.
روکش قرص: هیپروملوز، دی اکسید تیتانیوم (E-171)، تالک، ماکروگل 6000، اکسید آهن قرمز (E-172) و اکسید آهن زرد (E-172).
مشخصات دارو و بسته بندی:
اپلرنون 25 میلی گرم به صورت کرم رنگ، گرد، دو سمت محدب و با علامت "25" در یک طرف قرص روکش دار عرضه می شود.
اپلرنون 50 میلی گرم به صورت کرم رنگ، گرد، دو سمت محدب و با علامت "50" در یک طرف قرص های روکش دار عرضه می شود.
اپلرنون 25 میلی گرم و 50 میلی گرم به صورت قرص روکشدار در بسته بندی های 30 تایی موجود است.
شرکت تولید کننده و دارای مجوز بازاریابی: شرکت نورمون-اسپانیا
نمایندگی در ایران: شرکت تچرا دارو-تهران
