راهنمایی های عمومی:

• قبل از شروع مصرف این دارو تمام این بروشور را به دقت بخوانید زیرا حاوی اطلاعات مهمی برای شماست. این بروشور را نگه دارید. شاید نیاز به مطالعه مجد آن داشته باشید.
• در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، از پزشک یا داروساز خود سوال نمایید.
• این دارو فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. لذا از توصیه آن به دیگران خودداری نمایید . ممکن است به آنها آسیب برساند، حتی اگر علائم بیماری آنها با شما یکی باشد.
• در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی حتی عوارضی که در این بروشور ذکر نگردیده است، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

موارد مصرف:

سفتریاکسون متعلق به گروهی از داروها به نام سفالوسپورین‌ها است که برای مبارزه با باکتری‌ها استفاده می‌شوند.

سفتریاکسون نورمون برای درمان عفونت‌های جدی مانند موارد زیر تجویز می‌شود:

• مننژیت باکتریایی.
• عفونت‌های شکمی (مانند پریتونیت و عفونت‌های مجاری صفراوی).
• عفونت‌های استخوان و مفاصل، عفونت‌های پیچیده پوست و بافت نرم.
• عفونت‌های پیچیده مجاری ادراری از جمله پیلونفریت (عفونت کلیه).
• عفونت‌های تنفسی.
• عفونت‌های تناسلی (از جمله بیماری گنوکوکی) .
• مراحل دوم و سوم بیماری لایم (عفونت ناشی از گزش کنه).

سفتریاکسون نورمون همچنین برای پیشگیری از عفونت قبل یا بعد از عمل جراحی تجویز می‌شود.

موارد منع مصرف:

اگر به ماده مؤثره سفتریاکسون یا سفالوسپورین‌ها، پنی‌سیلین‌ها یا هر آنتی‌بیوتیک بتالاکتام دیگر یا به هر یک از ترکیبات دیگر این دارو حساسیت (حساسیت مفرط) دارید.

• در نوزادان مبتلا به زردی (زردی پوست به دلیل بیلی‌روبین اضافی) یا هیپوآلبومینمی (کمبود پروتئین خون به نام آلبومین) یا در نوزادان نارس به دلیل خطر ابتلا به آنسفالوپاتی هیپربیلیروبینمی (بیماری که می‌تواند به دلیل تجمع بیلی‌روبین باعث آسیب مغزی شود و می‌تواند کشنده باشد).
• سفتریاکسون نباید همزمان با محلول‌ها یا محصولات حاوی کلسیم مخلوط یا تجویز شود، حتی اگر از طریق مسیرهای مختلف تزریق استفاده شود، زیرا ممکن است رسوب تشکیل شود.

هشدارها و اقدامات احتیاطی:

• قبل از مصرف سفتریاکسون نورمون با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید:
• اگر به سفتریاکسون یا هر پنی سیلینی واکنش آلرژیک داشته‌اید، یا از آلرژی شدید یا آسم رنج می‌برید، زیرا سفتریاکسون ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک شود که گاهی اوقات می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد (آنافیلاکسی). در این صورت، فوراً با پزشک تماس بگیرید یا به نزدیکترین بیمارستان مراجعه کنید.
• اگر در طول استفاده یا بعد از مصرف این دارو دچار اسهال شدید و طولانی مدت گشته اید، ممکن است به دلیل نوعی کولیت (کولیت سودو ممبرانو) باشد که می‌تواند شدت پیدا کند. در این صورت، پزشک شما مصرف سفتریاکسون را متوقف کرده و درمان مناسب را شروع می‌کند. در صورت ابتلا به بیماری‌های گوارشی، به ویژه کولیت، به پزشک خود اطلاع دهید.
• اگر تحت درمان طولانی مدت با سفتریاکسون هستید، ممکن است عفونت‌های دیگری (سوپر عفونت‌ها) به دلیل رشد بیش از حد ارگانیسم‌های خاصی مانند انتروکوک یا کاندیدا رخ دهد.
• هنگام مصرف طولانی مدت، پزشک شما باید آزمایش خون دوره‌ای انجام دهد.
• در صورت رسوب کلسیم سفتریاکسون، ممکن است علائم و نشانه‌های بیماری کیسه صفرا، همراه با ناهنجاری‌هایی در سونوگرافی کیسه صفرا، ظاهر شود. خطر این ناهنجاری‌ها ممکن است در درمان‌هایی که بیش از ۱۴ روز طول می‌کشند، در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، کم آبی بدن یا تغذیه کامل تزریقی و همچنین در کودکان بسیار خردسال افزایش یابد. در صورت بروز این اتفاق، مصرف داروی سفتریاکسون باید قطع شود.
• قبل از شروع درمان با سفتریاکسون نورمون، اگر بیماری شدید کبدی یا کلیوی دارید یا اگر در معرض خطر ابتلا به پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) هستید ، ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشید.
• اگر تحت هرگونه آزمایش تشخیصی (از جمله آزمایش خون، آزمایش ادرار، آزمایش پوست با استفاده از آلرژن‌ها و غیره) هستید، به پزشک خود اطلاع دهید که از این دارو استفاده می‌کنید، زیرا ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد.
• اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کرده‌اید یا دارید: بثورات پوستی، قرمزی پوست، تاول روی لب‌ها، چشم‌ها و دهان، پوسته پوسته شدن پوست، تب بالا، علائم شبیه آنفولانزا، افزایش سطح آنزیم‌های کبدی مشاهده شده در آزمایش خون، افزایش نوعی گلبول سفید خون (ائوزینوفیلی) و بزرگ شدن غدد لنفاوی (علائم واکنش‌های شدید پوستی).
• اگر مشکلات کبدی یا کلیوی دارید.

کودکان و نوجوانان

کودکان بالای ۱۲ سال با وزن ≥۵۰ کیلوگرم :دوز مشابه بزرگسالان باید تجویز شود.

کودکان کمتر از ۱۲ سال:

• نوزادان تا ۱۴ روزگی: ۲۰ تا ۵۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، یک بار در روز. برای نوزادان نارس و کامل تفاوتی در دوز نیست. دوز ۵۰ میلی‌گرم/کیلوگرم نباید بیشتر شود.
• نوزادان ۱۵ تا ۲۸ روزه، شیرخواران ۲۸ روزه تا ۲۳ ماهه، و کودکان ۲ تا ۱۲ ساله: ۲۰ تا ۸۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، یک بار در روز.

تداخلات دارویی :

اگر اخیراً در حال مصرف داروی دیگری، از جمله داروهای بدون نسخه هستید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

پزشک شما هنگام استفاده همزمان از سفتریاکسون با موارد زیر احتیاط ویژه‌ای خواهد کرد:

• پروبنسید (دارویی که برای درمان نقرس استفاده می‌شود).
• سایر آنتی‌بیوتیک‌ها (داروهای مورد استفاده برای عفونت‌ها).
• داروهای ضدبارداری هورمونی. توصیه می‌شود در طول دوره درمان و در ماه بعد اقدامات پیشگیری از بارداری بیشتری انجام دهید.

بارداری و شیردهی

• قبل از استفاده از هرگونه دارویی با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
• اگر باردار هستید یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، قبل از استفاده از این دارو به پزشک خود اطلاع دهید و پزشک تصمیم خواهد گرفت که آیا این دارو مناسب است یا خیر. مصرف داروها در دوران بارداری می‌تواند برای جنین خطرناک باشد و باید توسط پزشک تحت نظر باشید.

رانندگی و استفاده از ماشین‌آلات

مواردی از تاثیر سفتریاکسون نورمون بر توانایی در رانندگی وسایل نقلیه یا کار با ابزار یا ماشین‌آلات گزارش نشده است، اما باید توجه داشت که سفتریاکسون نورمون گاهی اوقات ممکن است باعث سرگیجه شود.

مقادیر و نحوه مصرف:

سفتریاکسون نورمون حاوی سدیم است.

• این دارو حاوی 83/24 میلی‌گرم سدیم (جزء اصلی نمک طعام/نمک پخت و پز) در هر ویال است. این معادل 4/16٪ از حداکثر مصرف روزانه سدیم توصیه شده برای یک بزرگسال است. این دارو حاوی 0/36 میلی‌مول (8/32 میلی‌گرم) سدیم در هر میلی‌لیتر محلول آماده است.
• سفتریاکسون به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود. پزشک شما این دارو را با تزریق مستقیم داخل وریدی طی ۲ تا ۴ دقیقه تجویز می‌کند. دوزهای بالای ۵۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم باید به صورت انفوزیون تجویز شوند.
• دستورالعمل‌های تجویز این دارو را دقیقاً همانطور که پزشک یا داروساز به شما گفته است، دنبال کنید. در صورت داشتن هرگونه سؤال، دوباره با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
• بسته به شرایط، سن، وزن و پاسخ شما به درمان با این دارو، پزشک شما مناسب‌ترین دوز و مدت زمان درمان را تجویز خواهد کرد.
• هرگز دوز را خودتان تنظیم نکنید. اگر احساس می‌کنید که اثر این دارو خیلی قوی یا خیلی ضعیف است، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. شما باید حداقل ۲ تا ۳ روز پس از بهبودی از بیماری یا برای جلوگیری از عفونت تا چند روز پس از جراحی، مصرف این دارو را ادامه دهید.
• دستورالعمل‌های مربوط به مصرف این دارو را که در این بروشور آمده است یا طبق دستور پزشک یا داروساز خود دقیقاً دنبال کنید. در صورت داشتن هرگونه سوال، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
• بزرگسالان، کودکان بالای ۱۲ سال و وزن ۵۰ کیلوگرم یا بیشتر: ۱ تا ۲ گرم سفتریاکسون هر ۲۴ ساعت، معادل ۱ تا ۲ گرم در روز؛ در موارد شدید، دوز ممکن است به ۴ گرم در روز افزایش یابد.

• بیماری گنوکوکی (عفونت تناسلی بدون عارضه): یک دوز عضلانی ۲۵۰ میلی‌گرم توصیه می‌شود.

  مراحل II و III بیماری لایم: دوز ۵۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا حداکثر ۲ گرم در روز، یک بار در روز به مدت ۱۴ روز توصیه می‌شود.

• پیشگیری از بیماری قبل و بعد از جراحی: ۱ تا ۲ گرم سفتریاکسون ۳۰ تا ۹۰ دقیقه قبل از جراحی تجویز می‌شود.
• بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه یا کبد: در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه، دوز سفتریاکسون نورمون نیازی به کاهش ندارد، مشروط بر اینکه عملکرد کبد طبیعی باقی بماند. فقط در مواردی که کلیرانس کراتینین کمتر از ۱۰ میلی‌لیتر در دقیقه باشد، دوز سفتریاکسون نباید بیش از ۲ گرم در روز باشد.

بیماران دیالیزی: پس از دیالیز نیازی به دوز داروی اضافی نیست؛ با این حال، غلظت سرمی باید بررسی شود تا مشخص شود که آیا تنظیم دوز ضروری است یا خیر، زیرا میزان دفع در این بیماران ممکن است کاهش یابد.

• بیماران مسن: برای بیماران مسن نیازی به تغییر دوزهای توصیه شده برای بزرگسالان نیست.

کودکان کمتر از 12 سال:

• نوزادان (تا 14 روز) 20 تا 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، در یک دوز واحد تجویز می‌شود، بدون تمایز بین نوزادان رسیده و نارس. دوز نباید از 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن تجاوز کند.
• نوزادان (15-28 روزه)، نوزادان (28 روز تا 23 ماه) و کودکان (2 تا 12 سال): دوز روزانه واحد 20 تا 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن.
• مننژیت باکتریایی در نوزادان (۱۵-۲۸ روزه)، نوزادان (۲۸ روزه تا ۲۳ ماهه) و کودکان (۲-۱۲ ساله): درمان باید با دوز ۱۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم (حداکثر ۴ گرم) یک بار در روز شروع شود. به محض شناسایی ارگانیسم عامل بیماری و تعیین حساسیت آن، می‌توان دوز را متناسب با آن تنظیم کرد.

بسته به دوز، فرمولاسیون‌های مناسب‌تری برای دوز مختلف در دسترس هستند.

مصرف بیش از حد سفتریاکسون نورمون :

مصرف بیش از حد از این طریق ممکن است باعث تشنج و اختلالات گوارشی شود. در صورت مصرف بیش از حد یا بلع تصادفی، فوراً با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید یا با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید و دارو و مقدار مصرف شده را ذکر کنید.

اطلاعات برای متخصصان مراقبت‌های بهداشتی : فوراً درمان با سفتریاکسون را قطع کنید و اقدامات درمانی و حمایتی مناسب را آغاز کنید. پادزهر خاصی وجود ندارد و با دیالیز از بدن خارج نمی‌شود.

فراموش کردن یک دوز مصرف دارو:

برای جبران دوز فراموش شده، دوز را دو برابر نکنید.

توقف درمان با سفتریاکسون نورمون:

قبل از اتمام درمان، آن را متوقف نکنید، زیرا اثر مطلوب حاصل نخواهد شد. درمان عفونت‌ها برای مدت زمان توصیه شده بسیار مهم است، در غیر این صورت ممکن است بدتر شوند. اگر در مورد استفاده از این محصول سؤال دیگری دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

عوارض جانبی احتمالی

• سفتریاکسون نباید همزمان با محلول‌ها یا محصولات حاوی کلسیم مخلوط یا تجویز شود، حتی اگر از مسیرهای تزریق مختلف استفاده شود.
• مواردی از واکنش‌هایی که منجر به مرگ در نوزادان و نوزادان نارس شده است، به دلیل تشکیل رسوبات نمک کلسیم سفتریاکسون در ریه‌ها و کلیه‌های این بیماران گزارش شده است. در برخی موارد، مسیرهای تزریق و زمان تجویز سفتریاکسون و محلول‌های حاوی کلسیم متفاوت بوده است.

مانند همه داروها، سفتریاکسون نورمون می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه به آنها مبتلا نمی‌شوند.

عفونت‌ها و آلودگی‌ها

• عفونت ها و آلودگی های نادر (ممکن است تا ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): ولوواژینیت (عفونت دستگاه تناسلی زنان ناشی از باکتری).

اختلالات خون و سیستم لنفاوی

• عفونت ها و آلودگی های نادر (ممکن است ۱ نفر از ۱۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): کم‌خونی (کاهش غلظت هموگلوبین در خون)، لکوسیتوپنی (کاهش تعداد گلبول‌های سفید خون)، گرانولوسیتوپنی (کاهش تعداد گرانولوسیت‌ها در خون)، ترومبوسیتوپنی (کاهش تعداد پلاکت‌ها در خون) و ائوزینوفیلی (افزایش گروه خاصی از گلبول‌های سفید خون).
• عفونت ها و آلودگی های بسیار نادر (ممکن است ۱ نفر از ۱۰۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): اختلالات انعقادی، آگرانولوسیتوز (کاهش یا عدم وجود گلبول‌های سفید خون در خون)، به ویژه پس از ۱۰ روز درمان یا پس از دوزهای بالا.

اختلالات سیستم ایمنی

• اختلالات سیستم ایمنی نادر (ممکن است ۱ نفر از ۱۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): واکنش‌های آنافیلاکتیک (آلرژیک) یا آنافیلاکتوئید و کهیر (خارش عمومی پوست).
• اختلالات سیستم ایمنی ناشناخته (فراوانی را نمی‌توان از داده‌های موجود تخمین زد): واکنش‌های شدید پوستی. اگر دچار بثورات پوستی شدید شدید، فوراً به پزشک اطلاع دهید.علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• واکنش جاریش-هرکسهایمر، که باعث تب، لرز، سردرد، درد عضلانی و بثوراتی می‌شود که معمولاً خودبه‌خود محدود می‌شوند. این اتفاق کمی پس از شروع درمان با سفتریاکسون برای عفونت‌های اسپیروکتی مانند بیماری لایم رخ می‌دهد.

اختلالات سیستم عصبی

• اختلالات سیستم عصبی نادر (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): سردرد و سرگیجه.

اختلالات دستگاه گوارش

• شایع (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): اسهال، حالت تهوع، استوماتیت (التهاب مخاط دهان) و گلوسیت (التهاب زبان).

بسیار نادر (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): کولیت سودوممبران (اسهال حاد و شدید ناشی از عفونت باکتریایی)، پانکراتیت، خونریزی دستگاه گوارش.

اختلالات کبدی-صفراوی

• نادر (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): رسوب علامت‌دار سفتریاکسون کلسیم در کیسه صفرا و افزایش آنزیم‌های کبدی (پارامترهای تشخیص داده شده در آزمایش خون).
• ناشناخته (فراوانی را نمی‌توان از داده‌های موجود تخمین زد): مشکلات کیسه صفرا یا کبد، که می‌تواند باعث درد، حالت تهوع، استفراغ، زرد شدن پوست، خارش، ادرار غیرطبیعی تیره و مدفوع به رنگ خاک رس شود.

اختلالات پوست و بافت زیر جلدی

• غیرشایع (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): اگزانتمالوز (بثورات پوستی)، درماتیت آلرژیک (التهاب پوست)، بثورات پوستی (اگزانتم)، ادم (تجمع مایع در بافت‌ها) و اریتم مولتی‌فرم.
• ناشناخته (فراوانی را نمی‌توان از داده‌های موجود تخمین زد): واکنش‌های شدید پوستی. اگر دچار بثورات شدید پوستی شدید، فوراً به پزشک اطلاع دهید. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• بثورات شدید و سریع الرشد همراه با تاول یا پوسته پوسته شدن پوست و احتمالاً تاول در دهان (سندرم استیونز-جانسون و نکرولیز اپیدرمی سمی، که با نام‌های SJS و TEN نیز شناخته می‌شود).
• ترکیبی از هر یک از علائم زیر: بثورات پوستی گسترده، دمای بالای بدن، افزایش آنزیم‌های کبدی، ناهنجاری‌های خونی (ائوزینوفیلی)، بزرگ شدن غدد لنفاوی و درگیری سایر اندام‌های بدن (واکنش دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک، که با نام DRESS یا سندرم حساسیت دارویی نیز شناخته می‌شود).

اختلالات کلیوی و ادراری

• نادر (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): الیگوری (کاهش ادرار)، افزایش کراتینین سرم (پارامتری که در آزمایش خون تشخیص داده می‌شود).
• بسیار نادر (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): رسوب سفتریاکسون سدیم در کلیه بیماران کودکان، هماچوری (وجود خون در ادرار).

اختلالات عمومی و شرایط محل تزریق

• نادر (ممکن است ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار دهد): تب و لرز، فلبیت (التهاب رگ‌ها) (که اگر به صورت تزریق آهسته در مدت زمان ۲ تا ۴ دقیقه تجویز شود، ممکن است حتی کمتر شایع باشد).

درمان با سفتریاکسون، به ویژه در بیماران مسن با مشکلات شدید کلیوی یا سیستم عصبی، به ندرت ممکن است باعث کاهش هوشیاری، حرکات غیرطبیعی، آشفتگی و تشنج شود.

گزارش عوارض جانبی

اگر هرگونه عارضه جانبی را تجربه کردید، با پزشک، داروساز یا پرستار خود صحبت کنید. این شامل هرگونه عارضه جانبی احتمالی که در این بروشور ذکر نشده است نیز می‌شود. با گزارش عوارض جانبی، می‌توانید به ارائه اطلاعات بیشتر در مورد ایمنی این دارو کمک کنید.

شرایط نگهداری

• دور از دسترس و دید کودکان نگهداری شود.
• در دمای کمتر از 25 درجه سانتیگراد نگهداری شود. برای محافظت از نور، در بسته‌بندی اصلی نگهداری شود.
• قبل از آماده‌سازی: پس از تاریخ انقضای نشان داده شده روی بسته‌بندی که با علامت "EXP" مشخص شده است، سفتریاکسون نورمون را مصرف نکنید. تاریخ انقضا به آخرین روز ماه مشخص شده اشاره دارد.
• پس از آماده‌سازی: محلول‌های آماده‌سازی شده پایداری شیمیایی و فیزیکی خود را به مدت 6 ساعت در دمای 25 درجه سانتیگراد و به مدت 24 ساعت در یخچال (2 تا 8 درجه سانتیگراد) حفظ می‌کنند.
• از نظر میکروبیولوژیکی، محصول باید بلافاصله استفاده شود. در صورت عدم استفاده فوری، شرایط نگهداری و زمان قبل از استفاده بر عهده متخصص مراقبت‌های بهداشتی است و نباید بیش از ۲۴ ساعت در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتیگراد نگهداری شود، مگر اینکه آماده‌سازی تحت شرایط آسپتیک کنترل‌شده و معتبر انجام شده باشد.
• داروها نباید از طریق فاضلاب یا زباله‌های خانگی دفع شوند. ظروف و داروهای استفاده نشده را در محل امحا در داروخانه دفع کنید. در صورت شک، از داروساز خود بپرسید که چگونه ظروف و داروهای استفاده نشده را دفع کنید. این به حفاظت از محیط زیست کمک می‌کند.

محتویات جعبه و سایر اطلاعات

• ماده‌ی مؤثره سفتریاکسون (به صورت سفتریاکسون سدیم) است. هر ویال حاوی ۱۰۰۰ میلی‌گرم سفتریاکسون (به صورت سفتریاکسون سدیم) است.
• پس از حل شدن با ۱۰ میلی‌لیتر حلال موجود در آمپول، غلظت محلول ۱۰۰ میلی‌گرم سفتریاکسون (به صورت سفتریاکسون سدیم) در هر میلی‌لیتر است.
• ویال پودری هیچ جزء دیگری (مواد جانبی) ندارد. هر آمپول حلال حاوی ۱۰ میلی‌لیتر آب تزریقی است.

مشخصات دارو و بسته بندی

• در یک ویال شیشه‌ای، با درپوش لاستیکی بسته و با یک درپوش تاشو مهر و موم شده و یک آمپول حلال شیشه‌ای ارائه می‌شود.
• داروی سفتریاکسون نورمون به صورت یک ویال حاوی 1 گرم سفتریاکسون و یک ویال حلال در هر جعبه عرضه می‌شود.

شرکت تولید کننده و دارنده مجوز بازاریابی: شرکت نورمون- اسپانیا

نمایندگی در ایران : شرکت تچرا دارو- تهران

تلفن : 5-88614293 نمابر: 88654279

این اطلاعات فقط برای پزشکان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در نظر گرفته شده است.

این دارو قبل از استفاده آماده‌سازی می‌شود. محلول آماده‌سازی شده فقط برای یک بار مصرف است. باقیمانده محلول استفاده نشده را دور بریزید. محلول آماده‌سازی شده شفاف و زرد یا زرد کمرنگ است.

ناسازگاری‌ها

• محلول‌های حاوی سفتریاکسون نباید با سایر داروها مخلوط یا ترکیب شوند. به طور خاص، رقیق‌کننده‌های حاوی کلسیم (به عنوان مثال، محلول رینگر، محلول هارتمن) نباید برای آماده‌سازی ویال‌های سفتریاکسون یا رقیق کردن ویال‌های آماده‌سازی شده برای تجویز داخل وریدی استفاده شوند، زیرا ممکن است رسوب تشکیل شود. سفتریاکسون نباید همزمان با محلول‌های حاوی کلسیم مخلوط یا تجویز شود.
• همچنین سفتریاکسون با آمساکرین، ونکومایسین، فلوکونازول و آمینوگلیکوزیدها ناسازگار است.

روش تجویز

داخل وریدی

• تزریق مستقیم داخل وریدی باید طی 2 تا 4 دقیقه انجام شود. دوزهای بیشتر از 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم باید به صورت انفوزیون تجویز شوند.
• برای تزریق داخل وریدی، محتویات ویال را در 10 میلی‌لیتر حلال از آمپول همراه (10 میلی‌لیتر آب برای تزریق) حل کنید.
• پس از آماده‌سازی با 10 میلی‌لیتر حلال، غلظت محلول 100 میلی‌گرم سفتریاکسون (به صورت سفتریاکسون سدیم) در هر میلی‌لیتر است.
• محلول باید قبل از تزریق از نظر وجود ذرات معلق یا کدورت بررسی شود. در صورت مشاهده ذرات خارجی، محلول باید دور ریخته شود.
• دوز و برنامه تجویز مورد استفاده به سن و وزن بیمار و همچنین شدت عفونت بستگی دارد.
• محلول نباید با محلول‌های حاوی سایر آنتی‌بیوتیک‌ها یا با محلول‌هایی غیر از موارد ذکر شده در بالا مخلوط شود.